İnsanoğlunun deneyim içinde olduğunu bildiğinden değilde sadece farkındalığında taşıdığı bilinmezlerden çekince yaşaması da çok doğaldır.
Şimdi konumuza bir meselle devam edeceğiz.
Adamın biri sürekli sıkıntı ve sorunlardan bunalmış durumdadır.
Artık, Yaradan'a olan inancını bile yitirmeye başlamıştır.
Neden bu kadar kötü insan, mutlu yaşarken kendinin böyle bir ıstırap içinde yaşadığına bir türlü anlam veremez.
Hayatı doyasıya yaşamak varken sorunlardan başını kaldıramadığından sürekli isyan eder duruma gelmiştir.
Sonunda, bari ölsemde öbür dünyada rahat etsem diye düşünmeye başlar.
Bir gece, yine olağan bir günün sonunda yatağa yatar ve uykuya dalar.
Rüyasında bir anda irkildiğini hisseder.
Gözünün önüne gelen imgelerin rüya mı yoksa gerçek mi olduğunu anlayamaz.
Yaradan, ona seslenmeye başlar!
Sen insanoğlu, içinde bulunduğun deneyimin ne olduğuna nasıl karar verdin ki tüm işlerini öbür taraf diye adlandırdığın yere bırakıyorsun.
Sen öbür tarafa gittiğinde oranın öbür taraf olduğunu anlayacağını mı zannediyorsun?
Ve devam eder!
Ya şimdi ben seni öbür taraf dediğin yere aldıysam ve sen bunun farkında değilsen ki olmayacaksın yine işlerini diğer öbür tarafa mı bırakacaksın?
Ölsem de kurtulsam diyorsun ya, bunu kaç defa deneyimledin desem, her denediğinde yine aynı yerden başladığını söylesem ve şu an yine aynı yerde olduğunu söylesem düşüncen değişir miydi?
Ölsem de kurtulsam diyorsun ya, bunu kaç defa deneyimledin desem, her denediğinde yine aynı yerden başladığını söylesem ve şu an yine aynı yerde olduğunu söylesem düşüncen değişir miydi?
Neden uyanıp varlık bilincinin farkına varamıyorsun?
Neden sürekli bir sonraki deneyime odaklanıp şu an içinde olduğun cenneti oluşturmayı göremiyorsun?
Adem cennetten nasıl kovuldu sanıyordun?
Sana verdiğim farkındalıkların deneyimini yaşaman gerekmiyorsa o deneyimleri sana başkasının üzerinden veriyorum.
Sen de o illüzyona takılıp seninde başına geleceğinden korkarak yaşamak yerine, o deneyimi farkındalığına at ve kendi benliğini geliştirmek için öbür taraf illüzyonuna takılma!
Sen sonsuz versiyonlara sahip sonsuz olasılıklar halinden en mükemmel benliğine ulaşmak için burdasın.
Ben senin tüm versiyonlarının her an yaşamakta olduğu deneyim ve farkındalıklar toplamıyım.
Sen tek bir parçana odaklanmış onu da tam anlamıyla yaşamak yerine her olan biteni benim sorumluluğuma yüklüyorsun.
Yine son kez söylüyorum!
Öbür taraf dediğin yer yine senin fiziksel forma büründüğün ve yine zaman yasalarının olması gereken yer.
Eğer orada zaman olmasaydı ölüm deneyimi yaşayanları sen karşılamış olacaktın.
Eğer bir versiyonun oradaysa ve sen yine aynı sensen, sonsuzluğa dek bugün yaşadıklarını yaşamaya devam edeceksin demektir.
Öyleyse, toparla artık kendini.
Hiç bir zaman bilemediğinden korkarak yaşama!
Çünkü bu zamana dek ve şu an bilmediğin gibi hiç bir zaman yaşadığın anın dışındakini bilmeyeceksin.
Çünkü eğer bilirsen tüm kozmik oyun bozulmuş olur...
Sabah uyanan adam tüm benliğinin farkındalığında kalkar ve aynaya bakar.
Bugüne kadar göremediği surat ifadesine sahip olmuştur.
Başı dik, kendine güvenen ve tüm sorunların sadece ve sadece kendi isteğiyle taşımış olduğu bir yük olduğunun farkına varır.
Artık bu yüklerle benliğini özdeşleştirmek yerine onları serbest bırakıp atmaya karar verir.
Tüm yüklerden kurtulduğuna inanarak yeni deneyimler için yepyeni hayatına başlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder