AYAKLARINIZI UZATIN, GÖZLERİNİZİ KAPATIN VE PAZARIN TADINI ÇIKARIN...

Bugün Hürriyet köşe yazarlarından İsmet Berkan Üstadımızın yazısından esinlenerek TÜM VAROLUŞUN DAİRESELLİĞİNDEN bahsedeceğim. Biz kendi gerçekliğimizi deneyimlediğimiz an aynı frekansta bulunuyoruz ya işte bütün işin sırrı burada gizli. Perdeler önümüze burada iniyor. Zaten en büyük kozmik şaka da bu! İçinde bulunduğumuz gerçeklik bize tüm varoluşun yaşadığımızdan ibaret olduğunu gösteriyor. Halbuki     bilimsel verilere dayanmayan hiç bir hipotez bizim yerel gerçekliğimiz sayılmıyor. Fakat bilinen bilimsel keşiflerinde önceleri sadece varsayımdan ibaret  olduğunu unutmayalım. Dolayısıyla önce sezgisel verilere güvenmeyi öğrenelim ki bunlar bilimsel veri haline dönüşebilsin.
Biz zamanı hep lineer olarak bildik değil mi?
Fakat artık bu bilgiyi unutun. Tabii ki düşünce yapımızı bir anda değiştiremeyiz. Bu belki zamansızlık içinde bize göre yıllar alacak bir şimdide vuku bulacak. Moralimizi bozmayalım burada geri dönüş yok. Düşünce hızıyla geçmiş diye adlandırdığımız olayları hatırlıyoruz ya  şimdiki halimizle onların frekansına giriyoruz. Onlar hala yaşanıyor ve biz onları dairesel döngüde tekrar zihnimizde yaşıyoruz çünkü o deneyimlerin bir farkındalığına sahibiz. Bir daire imgeleyin biz o dairenin herhangi bir yerinde an'dayız. Düşünce hızı ile ilerleyip bizim gerimize düşen bir frekansa uyumlandığımızda o an'ı geçmiş hatıralarımız olarak algılıyoruz. Aslında aynı yer ve aynı anda oluşan bir gerçeklik. Mükemmel bir fiziksel gerçeklik içinde mükemmel bir oluşum.

YÜCE YARADAN'IN MÜKEMMEL PLANI!